Αν μείνει στις αποτυχίες των άλλων… την «πάτησε»

Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ «έφαγαν» ομολογουμένως γερές «σφαλιάρες» και αποκλεισμούς στην Ευρώπη αλλά αυτή την υπέρμετρη αισιοδοξία για πρωτάθλημα που επικρατεί στο σύνολο του κιτρινόμαυρου Τύπου τις τελευταίες ημέρες, θα τη χαρακτήριζε κανείς τουλάχιστον… υπερβολική.

Μπορεί ο ιστορικός διασυρμός του Ολυμπιακού και ο οριστικός αποκλεισμός του ΠΑΟΚ από τον Ιούλιο να τους επανέφερε με τον πιο βάναυσο τρόπο στην πραγματικότητα, όμως σε καμία περίπτωση η ΑΕΚ δεν πρέπει να επαναπαυτεί στην κάκιστη εικόνα που παρουσίασαν και οι δύο βασικοί ανταγωνιστές της σε αυτούς τους πρώτους επίσημους αγώνες για τη νέα σεζόν. Δεν είναι πάντα τόσο απλά τα πράγματα όσο φαίνονται άλλωστε.

Ο Ολυμπιακός είναι μια αμιγώς «πρωταθληματικοκεντρική» ομάδα, όχι απλά σε επίπεδο τοποθέτησης στόχων, αλλά σε επίπεδο εμμονής. Μιλώντας τουλάχιστον για τον Ολυμπιακό από το ‘97 και ύστερα. Ζει για την εγχώρια κυριαρχία, θα μεταχειριστεί κάθε μέσο για να τη διατηρήσει και δεν υπάρχει περίπτωση να «χαρίσει» ένα πρωτάθλημα επειδή η σεζόν του ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε να ξεκινήσει. Αυτή είναι ίσως και η πιο σοβαρή αιτία που αν εξαιρέσει κανείς μεμονωμένες νίκες, πολύ σημαντικές ή ήσσονος σημασίας, δεν έχει πετύχει απολύτως καμία διάκριση στα ευρωπαϊκά κύπελλα πέραν της πορείας στους «8» του Champions League το ’99. Και από τη Σλόβαν να αποκλειστεί και ως εκ τούτου μείνει εκτός Ευρώπης, δεν θα τον πειράξει ιδιαίτερα σαν οργανισμό. Δεν τον ενδιαφέρει. Σίγουρα θα υπάρξει μεγάλη αναταραχή, αλλά με το που ξεκινήσει το πρωτάθλημα μπορεί σε χρόνο dt να εμφανιστεί μεταμορφωμένος και όλα αυτά θα διαγραφούν αυτομάτως από τη μνήμη του μέσου οπαδού του Ολυμπιακού.

Από την άλλη πλευρά, η ΑΕΚ δεν θα πρέπει να είναι εξίσου σε θέση να μην υπολογίζει τον ΠΑΟΚ και να τον θέτει εκτός πορείας πρωταθλητισμού επειδή αποκλείστηκε πρόωρα από την Ευρώπη ή λόγω του γεγονότος ότι παρουσιάζει μια ομάδα που «δεν τραβάει», με μεταγραφές που δείχνουν να είναι επιεικώς μέτριες. Και αν κρίνουμε και από τις τελευταίες 20 μονομαχίες ανάμεσα στους δύο «Δικεφάλους», η ΑΕΚ δεν δικαιούται να τον υποτιμήσει. Κακά τα ψέματα, οι «ασπρόμαυροι» έχουν κυριαρχήσει πλήρως την τελευταία τετραετία απέναντι στην Ένωση, γεγονός που δεν ανατρέπεται από τη μία μέρα στην άλλη. Αμφότεροι άλλωστε ξεκινούν από την ίδια βάση, εκτός Ευρώπης δηλαδή. Το πρωτάθλημα θα έχουν κι εκείνοι ως πρωταρχικό στόχο και δευτερευόντως φυσικά και το Κύπελλο.

Σώφρον θα ήταν επομένως να μην εφησυχάσει στα «χάλια» των άλλων η ΑΕΚ και να πέσει στην «παγίδα» να πάει με τον αέρα του φαβορί για το πρωτάθλημα. Φαβορί ακόμα παραμένει ο Ολυμπιακός. Μην ξεχνάμε και τον Παναθηναϊκό που «του άνοιξε η όρεξη» λόγω Κυπέλλου, ούτε ασφαλώς και τον Άρη ο οποίος μέχρι στιγμής δείχνει να κερδίζει τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό σκέλος και αναμφίβολα θα στοχεύει ψηλά και όχι απλά σε ένα πλασάρισμα στην πρώτη τετράδα.

Αναφορικά με τα μεταγραφικά της Ένωσης πάλι, δεν είναι και για ξέφρενα πανηγύρια η κατάσταση 2,5 εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της Super League. Αναμφισβήτητα οι κινήσεις που έχουν γίνει έως τώρα δεν είναι αμελητέες, το αντίθετο μάλιστα, αλλά δεν είναι να πει κανείς με κομπασμό ότι προκαλούν τρόμο. Όπως επίσης δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είναι αρκετές. Τουναντίον. Για την ώρα χρειάζεται έναν σέντερ μπακ επιπέδου επιπλέον και φυσικά έναν ακόμα σέντερ φορ επιπέδου. Και πάλι δεν θα είναι ούτε κι έτσι, κατά κάποιον τρόπο, ασφαλής.

Τι θα γίνει φερειπείν με τα άκρα της άμυνας για τα οποία δεν γίνεται καθόλου συζήτηση όλο το καλοκαίρι; Στα δεξιά η ΑΕΚ έχει τον Ρότα και τον Μισελέν και στα αριστερά τους Μοχαμάντι και Χατζισαφί. Κρίνοντας από την περσινή εικόνα τους, υπάρχει κανείς που θα έδειχνε «τυφλή» εμπιστοσύνη σε κάποιον από αυτούς ώστε να θεωρείται η Ένωση «τεθωρακισμένη» στις πτέρυγες της άμυνας και να μην μπάζει όπως έμπαζε πέρσι ειδικά στα ντέρμπι; Ή μήπως θα επωμιστούν όπως έχει «ψιθυριστεί» και αυτό το καθήκον ο Τσούμπερ και ο Γκαρσία σε ρόλους μπακ χαφ με κίνδυνο να φτάσουν πολύ γρηγορότερα στα όρια των δυνάμεών τους και ταυτόχρονα να μην είναι τόσο αποδοτικοί στην επίθεση;

Τι θα γίνει επίσης με τα backups των εξτρέμ όπου και έδω δεν υπάρχει προς το παρόν ισχυρή διάθεση για μεταγραφή; Με τα τωρινά δεδομένα, η ΑΕΚ έχει στα πλάνα της τους Τσούμπερ και Γκαρσία για βασικούς και αναντικατάστατους και η αμέσως επόμενη αρκούντως ικανοποιητική εναλλακτική είναι ο Άμραμπατ ο οποίος αφενός μέχρι πρότινος ήταν με το ένα πόδι εκτός ομάδας, αφετέρου μην ξεχνάμε ότι σε λίγους μήνες κλείνει τα 36. Ακολουθούν οι Αλμπάνης και Μαχαίρας. Θέλει ή δεν θέλει δυνατή μεταγραφή η Ένωση στα φτερά της επίθεσης; Μπορεί μέχρι το τέλος του μήνα να λύσει όλα αυτά τα ζητήματα;

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι αυτό το πανηγυρικό κλίμα από την πλειοψηφία του κιτρινόμαυρου Τύπου δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Πόσω μάλλον όταν η ΑΕΚ προέρχεται από τέσσερις συναπτές, τρανταχτές αποτυχημένες χρονιές έχοντας μεταξύ άλλων ξεχάσει για τα καλά τι σημαίνει «νίκη σε ντέρμπι». Ας γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν όσο γρηγορότερα γίνεται διότι και φέτος, εξαιρώντας την απόκτηση των χαφ, υπάρχει καθυστέρηση στα μεταγραφικά (ο Βίντα πχ δεν πρόλαβε ούτε μέρα της βασικής προετοιμασίας), να δούμε και την ομάδα στα πρώτα 5-7 παιχνίδια πρωταθλήματος και βλέπουμε. Μέχρι τότε χαμηλά τη μπάλα για να μην έχουμε και πάλι δράματα.