Η απόφαση του Δικαστηρίου βγήκε και ήταν καταπέλτης για αυτούς που ασκούν διοίκηση στην ΑΕΚ.

Γράφει ο Νίκος Αγγελίδης

Δικαιώθηκαν πανηγυρικά  οι εργαζόμενοι στην Ερασιτεχνική οι οποίοι αναγκάστηκαν λόγω της απαράδεκτης, προσβλητικής και μειωτικής προς το πρόσωπο και την ιστορία τους, στάση του Αλέξη Αλεξίου να καταφύγουν στα Δικαστήρια, διεκδικώντας πρώτα από όλα την ηθική δικαίωση και στην συνέχεια τα οφειλόμενα από την εργασία τους.

Στην Δικαστική μάχη της ΑΕΚ με την “ΑΕΚ” κέρδισε η πρώτη. Η Ελπίδα, η Ιωάννα, ο Μάνθος και ο κυρ Βασίλης, άνθρωποι που τους μάθαμε με τα μικρά τους ονόματα και τους ζήσαμε στον αγώνα τους για να κρατηθεί η ΑΕΚ ζωντανή σε δύσκολους καιρούς. Πήραν το πιο όμορφο και δίκαιο δώρο παραμονές πρωτοχρονιάς από την Δικαιοσύνη που έλαμψε με την απόφαση της.

Οι οφειλές πρέπει να δοθούν από αυτούς που έχουν πάρει στα χέρια τους τις τύχες της ΑΕΚ. Πρέπει να πληρώσουν… Και το κυριότερο της όλης ιστορίας; Αποκαθίσταται το όνομα και η ταυτότητα των εργαζομένων που επιχειρήθηκε με λασπολογία, ύβρεις και ψεύδη να αμαυρωθεί…

Στην συγκεκριμένη δικαστική υπόθεση φαίνεται πως η διοίκηση της ΑΕΚ δεν κατάφερε να πείσει με τα αστεία επιχειρήματα της. Έφτασαν σε σημείο να μην αναγνωρίζουν την υπαλληλική σχέση με ανθρώπους που υπηρετούν την ΑΕΚ επί δεκαετίες!

Η υπερασπιστική γραμμή της αυτοαποκαλούμενης διοίκησης (γιατί μονο διοίκηση δεν φαίνεται να είναι – μέσα από τις καθημερινές δράσεις και τις μη δραστηριότητες της) απέτυχε παταγωδώς.

Το Δικαστήριο απέρριψε όλα όσα ακούστηκαν στην δικαστική αίθουσα πολλά από τα οποία – σε πολλές περιπτώσεις – προκάλεσαν γέλια και χλεύη στο ακροατήριο.

Φυσικά η χαμένη πλευρά θα ασκήσει έφεση προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και ενδεχομένως να μην είναι αυτή που θα πληρώσει το δικό της σπασμένο μάρμαρο, καθώς οι ημέρες της φαίνονται μετρημένες.

Ο κόσμος της ΑΕΚ έχει αρχίσει να βράζει σαν καζάνι, βλέποντας τις ομάδες της ΑΕΚ (όλες) να καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι και να μετατρέπονται σε σάκοι του μποξ μπροστά σε ομάδες συνοικιακού τύπου.

Το Βόλεϊ Γυναικών δεν έχει καταφέρει  να κερδίσει ούτε μισό σετ παρά τις απειλές της διοίκησης προς τις παίκτριες (!)

Το Βόλεϊ Ανδρών φυσικά και δεν θα διεκδικήσει την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία, όπως αρμόζει στην ιστορία της ΑΕΚ.

Το Χάντμπολ παρά την κεκτημένη ταχύτητα, λόγω και της ιστορίας που κουβαλάει πλέον το τμήμα, μένει εκτός στόχων.

Ορισμένα από τα μικρά τμήματα σημειώνουν επιτυχίες όμως… Ξέρετε γιατί; Επειδή τα έχει παρατημένα στη μοίρα τους η “διοίκηση”. Λειτουργούν με δικές τους δυνάμεις, ανεξάρτητα και φέρνουν επιτυχίες επειδή δεν περιπλέκονται κάποιοι στα πόδια τους…

Τρανό παράδειγμα των όσων λέμε για την επικίνδυνη εμπλοκή των “αρμοδίων”… στα μικρά τμήματα είναι δυστυχώς η διάλυση του τμήματος Σκάκι… Κι αυτό γιατί χρησιμοποιήθηκε η χορηγία προς το τμήμα αλλού, με αποτέλεσμα να μείνουν απλήρωτοι για ακόμη μια φορά οι πρωταγωνιστές και να φύγουν σύσσωμοι οι αθλητές του τμήματος, αναζητώντας την ελπίδα αλλού… Για την διάλυση του τμήματος Σκάκι έγραψε δυστυχώς ΜΟΝΟ το AEK LIVE. …

Οπως και για το Δικαστήριο των εργαζομένων της ΑΕΚ. Παντού επικράτησε omerta, ο νόμος της σιωπής, παρακινούμενος από συγκεκριμένες στοχεύσεις, συγκεκριμένων ανθρώπων με συγκεκριμένα πιόνια κονδυλοφόρυς…

Το AEK LIVE όμως, προς κακή τους τύχη, είναι εδώ. Η ΑΕΚ που ερωτευτήκαμε στο πρώτο σκίρτημα της καρδιάς, η ΑΕΚ που αγαπήσαμε και αγαπάμε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, η δική μας ΑΕΚ είναι ΑΘΑΝΑΤΗ. Και με όρκο τιμής, είμαστε εδώ για να την υπερασπιζόμαστε… Με πάθος και μέχρι τέλους.

Ο κόσμος τους έχει πάρει πρέφα για τα καλά. Το πάρτι ασυδοσίας και πολέμου κατά της ΑΕΚ μπαίνει στην τελική του ευθεία.

Ολοκληρώνοντας θέλω να γράψω (επώνυμα και ενυπόγραφα όπως πάντα), πως θα πρέπει να προβληματίσει ιδίως τον διοικητικό ηγέτη της ΠΑΕ, η στάση του προέδρου της Ερασιτεχνικής Αλέξη Αλεξίου και της μάρτυρος υπεράσπισης, η οποία εκτελή χρέη Γενικής Γραμματέα στην ΑΕΚ, οι οποίοι επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το όνομα του Δημήτρη Μελισσανίδη αμέτρητες φορές στις αναφορές τους, στις επίσημες καταθέσεις τους εντός δικαστικής αίθουσας.