Καλή αλλά σε αυτό το επίπεδο… λίγη

Ως γνωστόν, το παραμικρό λάθος σε αυτό το επίπεδο και κόντρα μάλιστα σε μία εκ των κορυφαίων ομάδων της Premier League αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, στοιχίζει. Το θέμα είναι ότι η ΑΕΚ μπορούσε απόψε να διεκδικήσει από το πουθενά κάτι ουσιαστικό από τον δεύτερό της αγώνα στους ομίλους του Europa League απέναντι στο πρώτο φαβορί του γκρουπ, ωστόσο πλέον τα όνειρα για πρόκριση στους «32» μάλλον έκαναν «φτερά» από τον Οκτώβριο.

Η Ένωση πληρώνει ακριβά την περιορισμένων δυνατοτήτων άμυνά της τόσο ατομικά όσο και τακτικά. Όταν τέσσερις ημέρες πριν, ο ΠΑΣ καταφέρνει να δημιουργήσει τουλάχιστον τρεις ευκαιρίες για γκολ, με τις δύο εξ αυτών να καταλήγουν στα δίχτυα και να ακυρώνονται στη λεπτομέρεια και τη μία στο δοκάρι, ενώ μία εβδομάδα νωρίτερα η Μπράγκα έχει σκοράρει απέναντι στην ΑΕΚ τρία γκολ και έχει χάσει τουλάχιστον άλλα τρία, τότε συνειδητοποιείς ότι το πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία των κιτρινόμαυρων είναι πλέον εκτός ελέγχου.

Ταυτόχρονα στη δημιουργία τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα εξίσου, ωστόσο εκεί αρκεί υποτυπωδώς η ποιότητα και η προσωπικότητα των περισσότερων μεσοεπιθετικών του Δικεφάλου, ώστε η έλλειψη έμπνευσης και πλάνου στην ανάπτυξη να μην είναι τόσο ανησυχητική. Άλλωστε το μεγάλο προσόν της πρωταθληματικής ομάδας προ διετίας, δεν ήταν το ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου που έπαιζε η ομάδα του Χιμένεθ αφού και τότε ξεχώριζε η ατομική ποιότητα των μεσοεπιθετικών που έκρινε τα αποτελέσματα, αλλά το γεγονός ότι η άμυνά της ήταν… τεθωρακισμένη και ακόμα και στα ντέρμπι ή στα δύσκολα ευρωπαϊκά ματς, οι ευκαιρίες του εκάστοτε αντιπάλου ήταν μηδαμινές.

Για να επανέλθουμε στη Λέστερ και το γεγονός ότι η ομάδα του Καρέρα φάνηκε από άποψη εμφάνισης και σκορ πιο ανταγωνιστική εν συγκρίσει με το «ναυάγιο» της πρεμιέρας, πρέπει να υπάρξει προσγείωση. Η Λέστερ ήρθε απλά στην Αθήνα για να «τελειώσει» με συνοπτικές διαδικασίες τον αγώνα και όταν στο 40’ κατάφερε να προηγείται με 2-0, κάπου εκεί άρχισε να αφήνει εντελώς το «γκάζι». Η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει κάνει τη «ζημιά» στους Άγγλους όταν τους έπιασε στον «ύπνο» στην αρχή του 2^ου ημιχρόνου αλλά από εκεί και πέρα, με τους παίκτες του Ρότζερς να οργανώνονται μαζικότερα στην άμυνά τους και να «χτυπάνε» σχεδόν αποκλειστικά στην κόντρα, η Ένωση ήταν ακίνδυνη.

Ωστόσο όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι το επιθετικό κομμάτι τόσο ανησυχητικό σε ένα ματς τέτοιου επιπέδου. Ίσα ίσα που η ΑΕΚ απείλησε τη Λέστερ περισσότερο απ’ ό,τι θα μπορούσαν να φανταστούν οι Άγγλοι. Όμως τα λάθη, οι συνεχείς αδράνειες και η έλλειψη aggression στα μαρκαρίσματα είναι ασυζητητί ανεπίτρεπτα. Οριακά μέτρια ήταν εξίσου και η παρουσία του Τσιντώτα κάτω από τα δοκάρια. Πλέον το ερχόμενο ματς στην Ουκρανία μοιάζει τελικός αλλά ακόμα και με δύο νίκες να συνεχίσει η Ένωση κόντρα στην αδύναμη Ζόρια, οι ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση, θα είναι κατά πάσα πιθανότητα, μαθηματικές. Και αυτό γιατί απλά… δεν πείθει.