Με τα μάτια ενός δικού μας, Ενωσίτη νοσηλευτή…

Βαστάτε γερά αδέρφια… ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ

Σε περιόδους έξαρσης μιας πανδημίας το να καταφέρεις να βρεις να γράψεις κάτι περί αθλητικών και ειδικότερα για ποδόσφαιρο φαντάζει δύσκολο, εάν όχι πεζό και ανούσιο.

Θεωρώ καθήκον κάθε υγειονομικού (η νοσηλευτική με έχει κερδίσει χρόνια τώρα) να μεταδίδει τις γνώσεις και την άποψη του στον κόσμο χωρίς να παρεμβαίνει ή να αναιρεί τη δουλειά που γίνεται σε επιστημονικό επίπεδο από τους πλέον ειδικούς.
Άλλωστε σε αυτή τη μάχη είμαστε όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο, και στο τέλος πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.

Βρισκόμαστε λοιπόν επίσημα τέσσερις και πλέον μήνες μετά την εμφάνιση του διάσημου κορονοϊού SARS-CoV-2 , που έχει προκαλέσει παγκόσμιο σοκ με την έκταση που έχει καταφέρει να πάρει με τον ΠΟΥ να τον χαρακτηρίζει επίσημα πανδημία. Έχει γίνει διάσημος φυσικά διότι έχει μεγάλη μεταδοτικότητα, έχει μεγάλο ιικό φορτίο, προσβάλει χωρίς διακρίσεις τον οποιοδήποτε και φυσικά δεν έχει εμβόλιο (ακόμη).
Υπενθυμίζω απλώς ότι τελευταία επιδημία ήταν αυτή του 2010 στο Μεξικό με την έξαρση της « γρίπης των χοίρων », όπως επίσης και η πανδημία του 1918 της « ισπανικής γρίπης ». Οι καταστάσεις μοιάζουν πολύ, αλλά διαφέρουν παράλληλα επίσης πολύ. Δεν θα απασχολήσω με επιστημονικές πολύπλοκες έννοιες αφού το μόνο που θα προκαλέσουν είναι πιθανόν αρνητικές επιπτώσεις – συμπεράσματα, χώρια που κάποιοι θα τρέξουν να αμφισβητήσουν τα λεγόμενα μου θεωρώντας τις γνώσεις μου πολύ ρηχές. Άλλωστε υπάρχουν καλύτεροι και πιο καταρτισμένοι από εμένα που ασχολούνται όλη τους τη ζωή και την καριέρα με αυτά.

Απλώς θα πω ότι τα δεδομένα που λαμβάνονται κάθε μέρα είναι ανησυχητικά, υποτιμήσαμε σαφέστατα έναν ακόμη κορονοϊό (οι SARS – MERS είναι πρωτοξάδερφα του) νομίζοντας ότι τον ξέραμε κι από χθες, και είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι χώρες όπως η δική μας που πήραν νωρίς μέτρα αντιμετώπισης – περιορισμού των επιπτώσεων και της διασποράς της πανδημίας ωφελήθηκαν. Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στα νούμερα των χωρών που επλήγησαν θανάσιμα και θα καταλάβει εύκολα ότι θα μπορούσαμε, καθαρά λόγω νοοτροπίας, να βρισκόμασταν και εμείς σε αυτή την κατάσταση.

Μη γελιόμαστε βρισκόμαστε στο επίκεντρο. Εάν δεν επιδείξουμε την απαραίτητη ψυχραιμία και σύνεση η κατάσταση μπορεί εύκολα να αλλάξει προς το χειρότερο πολύ γρήγορα. Σε μία χώρα που το Εθνικό Σύστημα Υγείας υποτιμήθηκε, υποβαθμίστηκε συστηματικά όλα τα προηγούμενα χρόνια ανεξάρτητα κυβέρνησης και ηγεσίας.

Ανίκανο, αβοήθητο στα όρια του απελπισμένου να αντιμετωπίσει το μέγεθος και τις επιπτώσεις μιας κατακόρυφης μαζικής αύξησης της ζήτησης υπηρεσιών υγείας, κάνει το αυτονόητο. Παρακαλεί και συστήνει στους πολίτες να προσέχουν, να μην συρρέουν (όπως συνήθιζαν μέχρι πρόσφατα) στα Νοσοκομεία κατά μυριάδες, να επιτηρούν την υγεία τους σε συνεννόηση με τον γιατρό τους, να τηρούν τα μέτρα και τις υποδείξεις των ειδικών με « ευλαβική προσοχή ».
Αυτό φυσικά διότι πλέον είναι παραδεκτό και δημόσια ότι σε περίπτωση μαζικής νοσηρότητας του πληθυσμού το σύστημα Υγείας απλά θα καταρρεύσει. Τελειώνοντας με όλη αυτή την κατάσταση θα ήταν φρόνιμο να αναθεωρήσουμε και να αλλάξουμε λοιπόν ένα τέτοιο Σύστημα. Να σημειωθεί δε ότι το καλύτερο σύστημα Υγείας του κόσμου, το οποίο βασίζεται μάλιστα στην ιδιωτική πρωτοβουλία (αναφέρομαι στην Αμερική) είναι αυτή τη στιγμή σε οριακό επίπεδο έτοιμο να καταρρεύσει. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί εδώ εάν φτάσουμε – ακόμη δεν ξέρει κανείς να πει με βεβαιότητα – στα νούμερα ΗΠΑ, Ιταλίας ή Ισπανίας.
Κλείνοντας θα ήθελα να συμβουλεύσω και να παροτρύνω άπαντες να κάνουν την αυτοκριτική τους. Η περίοδος και οι καταστάσεις είναι ιδανικές. Αντί λοιπόν να λειτουργούν σαν αιχμάλωτοι πολέμου και να γκρινιάζουν για τον εγκλεισμό, ας εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία που τους δίνεται να κάνουν κάτι πιο παραγωγικό.

Μπορούν να διαβάσουν κανέναν βιβλίο, μιας και βλέπω συχνά πυκνά ειδικότερα από τους νεώτερους ότι δεν έχουν βασικές γνώσεις (όχι μόνο σε ορθογραφία, γραμματική και συντακτικό). Ας δουν καμιά ταινία. Με όποιο τρόπο και να επιλέξουν να μην ξεχάσουν να ασχοληθούν με τον εαυτό τους, τον σύντροφο – σύζυγο τους, τα παιδιά τους και να σκεφτούν πως θα είναι ο κόσμος και αυτοί οι ίδιοι όταν τελειώσει όλο αυτό. Ο κόσμος σίγουρα δεν θα είναι ίδιος.

Η συνομωσιολογία, η αμφισβήτηση, η υπέρ του δέοντος ενασχόληση με μια κατάσταση που μας οδηγεί λανθασμένα ότι μπορούμε αυθαίρετα να διαδίδουμε « επιστημονικές απόψεις και συμβουλές » μόνο κακό μπορεί να κάνει σε μας τους ίδιους. Προς Θεού δεν λέω να μην έχει ο καθένας την άποψη του. Άλλωστε δημοκρατία έχουμε και είναι συνταγματικό δικαίωμα η ελευθερία λόγου. Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω για πρώτη φορά κι ας αφήσουμε τις τύχες του κόσμου σε εκείνους που έχουν τη γνώση, την εμπειρία και τα όπλα να μας βγάλουν από τη δίνη του ολέθρου.
Κάποια στιγμή είχα γράψει στο λογαριασμό μου στο Facebook ότι αυτός είναι πράγματι πόλεμος. Μόνο που αντί για στολές παραλλαγής, κράνος κι εξάρτηση οι στρατιώτες φοράνε πράσινες στολές – λευκές ρόμπες, μάσκα, γάντια και γυαλιά. Αντί για όπλα και σφαίρες κρατάνε θερμόμετρα, σύριγγες και στυλεούς καλλιέργειας. Αντί να σκοτώνουν, σώζουν ζωές με κίνδυνο να εκτεθούν κι οι ίδιοι στον ιό, να νοσήσουν και κάποιοι από αυτούς να καταλήξουν.

Για όλους αυτούς τους συνάδελφους (για μένα) και ειδικά εκείνους που είναι στην πρώτη γραμμή της διαλογής έχω να πω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Για εκείνους που κρατάνε το χέρι, έχοντας δώσει μια μεγάλη και άνιση μάχη δίπλα σε όσους νόσησαν βαριά και κατέληξαν, αναφέρομαι στο προσωπικό των ΜΑΦ – ΜΕΘ ο σεβασμός μου δεν έχει τέλος.
Βαστάτε γερά αδέρφια… Στο τέλος, το πιστεύω, θα ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ (όπως λέει κι ένας αδελφικός μου φίλος). Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται αλλιώς !!!

Νάσος Τσάγγος – AEK LIVE