Μήπως έλειπε ένας… Γιακουμάκης;

Προφανώς κανείς δεν περίμενε ότι θα φτάναμε στο τελευταίο ματς της χρονιάς για την ΑΕΚ ώστε να δούμε τον Γιώργο Γιακουμάκη, τον πρώτο Έλληνα σκόρερ της περσινής σεζόν με 11 γκολ, να σκοράρει επιτέλους με την κιτρινόμαυρη φανέλα.

Η κακοτυχία του νεαρού επιθετικού από την αρχή της νέας σεζόν, η οποία δεν του επέτρεψε να πάρει τον χρόνο που θα ήθελε ο ίδιος ώστε να προσφέρει στη νέα του ομάδα, ήταν καθοριστική ώστε να περάσουν 6 μήνες και 220… κουτσουρεμένα αγωνιστικά λεπτά μέχρι να πετύχει το πρώτο του τέρμα με την Ένωση, έστω και στο Κύπελλο Ελλάδος.

Το γκολ αυτό, το οποίο ολοκλήρωσε το όμορφο απόγευμα του Δικεφάλου στο Αγρίνιο, είναι κάτι που δείχνει ότι χρειάζεται γενικότερα η ΑΕΚ. Γκολ παίκτη περιοχής. Σεντερφορίσιο και τσαμπουκαλίδικο.

Ο Γιακουμάκης μπορεί να μην είναι ένας παίκτης αντάξιος σε τεχνική κατάρτιση των Αραούχο και Λιβάγια αλλά σαν παρουσία δείχνει ότι μπορεί να προσφέρει στην ΑΕΚ όταν τα πράγματα ζορίζουν. Κυρίως γιατί μπορεί να γεμίσει την περιοχή με το εκτόπισμά του και να βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις, εκεί όπου απλά απαιτείται ένας ποδοσφαιριστής που θα κερδίσει σε δύναμη τους αντίπαλους αμυντικούς και θα σπρώξει πρώτος τη μπάλα στα δίχτυα.

Ας ελπίσουμε ότι στο δεύτερο μισό της σεζόν, ο νεαρός άσος θα ανταμείψει όσους πόνταραν επάνω του και θα ενισχύσει τη φετινή προσπάθεια της ομάδας για το πολυπόθητο πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια. Τα προσόντα πάντως και τη θέληση, φαίνεται ότι τα διαθέτει…