Oh Captain! My Captain!

Σε έναν κόσμο γεμάτο προέδρους, ηγέτες, αρχηγούς που συνήθως κυνηγάνε τη λεζάντα, τη δόξα, την δύναμη, τον πλούτο υπάρχει και ένας Αλλιώτικος, Διαφορετικός, Γνήσιος και συνάμα προσιτός, ταπεινός και ευγενικός.

Ψηλόλιγνος, ξανθωπός και με γενειάδα για μας τους νεώτερους.

Όπως τόσες χιλιάδες κόσμου που γράφουν από χθες το βραδάκι που έγινε γνωστό πως δεν θα είναι κοντά μας ως φυσική παρουσία αλλά ανεβαίνει να βρει τα υπόλοιπα αδέρφια στο club του Παραδείσου πως ήταν για όλους ο κολλητός, ο αδερφός, ο πατέρας, ο θείος, αυτός που τάισε, πότισε, κοίμισε, φρόντισε να πάνω από όλα μεταλαμπάδεψε αυτό το ωραίο φως που είχε στη ψυχή του σε τόσους άγνωστους και τους έκανε αδέρφια του, και όλοι αυτοί τους επόμενους και τους επόμενους και γίναμε όλοι αδέρφια.

Αυτή ήταν η διαφορετικότητα του Αρχηγού μας, η επανάσταση όχι μόνο στον οπαδικό κόσμο αλλά σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. 

Το να είμαστε όλοι αδέρφια ο Πλούσιος , ο φτωχός, ο Δικηγόρος, ο πορτοφολακιας, ο Γιατρός, ο ναρκομανής, ο δεξιός , ο αριστερός, ο αναρχικός, ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο Εβραίος , ο άθεος δεν το κατάφεραν ούτε οι ιερείς ούτε κανένας άλλος παρά μόνο αυτός.

Αυτός μας έμαθε πως να αγαπάμε την ΑΕΚ γιατί όλοι αγαπούν την ομάδα τους αλλά εμείς αγαπάμε ότι έχει σχέση με αυτήν μας έκανε ο τρόπος που ζούμε ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε, που εργαζόμαστε, που μαγειρεύουμε (αυτό για μένα) που διασκεδάζουμε να είναι κιτρινόμαυρος και με άρωμα Πολίτικο. 

Αυτός μας έκανε να αγαπάμε όποιον είναι Αεκτζης και να τον βοηθάμε όπως μπορούμε και να έχουμε φίλους σε ολάκερη τη Γη. 

Πόσα φοιτητακια έχουν περάσει από τα club, πόσα φανταράκια, στρατιωτικοί, δάσκαλοι κλπκλπκλπ που πέρασαν και μείναν στις καρδιές μας για πάντα και εμείς στις δικές τους.

Αν η ΑΕΚ ήταν θρησκεία ο Δημήτρης Χατζηχρήστος θα ήταν σίγουρα ο Ιησούς της. Μην ξεχνάμε τη ζήσαμε και τη σταύρωση του πριν καμιά δεκαριά χρόνια… Τότε που αποτραβήχτηκε (για το καλό της ΑΕΚ και του νέου γηπέδου) 

Από χθες λοιπόν δεν θα είναι δίπλα μας σε κάποια κερκίδα, πούλμαν, βανάκι, ούτε θα ακούσουμε ποτέ ξανά την ερώτηση -Είμαστε καλά? Σίγουρα δεν θα είμαστε ποτέ ξανά το ίδιο καλά αλλά θα είμαστε σίγουρα πολύ καλύτερα από το να μην σε είχε στείλει ποτέ ο Θεός κοντά μας.

Στη καρδιά μας και το μυαλό μας θα είσαι πάντα ανάμεσα μας και η φλόγα της μπομπίτσας που άναψες το φυτίλι της θα καίει για πάντα στις ψυχές μας. Θα ζεις όσο θα ζούμε και εμείς και οι επόμενοι και οι μεθεπόμενοι και ούτω καθεξής. 

Δημήτρης Χατζηχρήστος Αθάνατος

Βαγγέλης Μορφινός, Χατζηκυριάκειο – μέλος του Rodos Club Original 21