Τα σπίτια είναι χαμηλά

σαν έρημοι στρατώνες

τα καλοκαίρια μας μικρά

κι ατέλειωτοι οι χειμώνες…

Στην ζωή μας δεν διαλέγουμε ούτε τα καλά ούτε τα κακά. Με τις επιλογές μας μπορούμε μέχρι ένα σημείο να παρέμβουμε αλλά δύσκολα αλλάζει η μοίρα. Κι αν της μοίρας μας γραφτό είναι η ΑΕΚ, σαν αστροφεγγιά στα ατελείωτα σκοτάδια της ζωής μας, έτσι και μόνο πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Κατάφερε να ακουμπήσει στην ιστορία γιατί στις πιο μαύρες σελίδες της, ο κόσμος της ΑΕΚ ήταν παρών. Με το κεφάλι ψηλά γιατί μόνο έτσι κάνουν οι πρόσφυγες, με το χαμόγελο της αισιοδοξίας και την πίστη στις δυνατότητές τους, κατάφεραν οι φωτιές να μην τους καίνε αλλά να τους ζεσταίνουν, το νερό να μην τους πνίγει αλλά να τους δροσίζει. Κατάφεραν η μνήμη να μην είναι πληγή που δεν κλείνει, αλλά φυτίλι στο καντήλι που τιμάει όσους δεν τα κατάφεραν. Άλλωστε ζούμε στην πιο όμορφη πατρίδα του κόσμου. Όχι γιατί έχουμε το καλύτερο κλίμα, αφού αυτό είναι καθαρά θέμα τύχης, αλλά γιατί ο λαός της χώρας μας δεν το έβαλε ποτέ κάτω.

Με χίλια ονόματα, μια χάρη, ακρίτας είτε αρματωλός,

αντάρτης-κλέφτης-παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός…

Πως να αφήσουμε την ΑΕΚ μόνη της τώρα; Δεν το κάναμε ποτέ. Ούτε όταν η ΑΕΚ πήγε μέσα στον πόλεμο. Δεν την αφήσαμε ούτε στις πιο εχθρικές έδρες. Πάντα υπήρχε μια κίτρινη γωνία να φωνάζει πως ήρθε η original και είναι είναι εδώ μαζί σου. Ακόμα κι όταν η ΑΕΚ δεν το θυμόταν τελικά. Ακόμα κι όταν μισθοφόροι φορούσαν την φανέλα της και η ήττα ξεπερνιόταν στα μπουζούκια, ενώ για εμάς η επιστροφή ήταν ο γύρος της Ελλάδας με πούλμαν χωρίς τζάμια. Δεν έμεινε μόνη της ούτε όταν χρειάστηκε από την εξέδρα, οι οπαδοί της να βρεθούν στην διοίκηση, με τα λάθη που μπορεί να έκανε. Δεν έμεινε μόνη ούτε όταν τα ιδιώνυμα και οι απαγορεύσεις έμπαιναν εμπόδιο. Η ΑΕΚ δεν έμεινε μόνη με αυτούς που την ήθελαν μόνιμο κομπάρσο, χωρίς γήπεδο και επί της ουσίας φυτώριο του γαύρου. Δεν έμεινε μόνη της ούτε όταν οι διοικούντες αποφάσιζαν ότι το πρωτάθλημα είναι εφήμερη χαρά. Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια του υποβιβασμού η ΑΕΚ δεν ήταν μόνη. Είχε τον κόσμο της φρουρό να δίνει απάντηση σε όσους νάνους τολμούσαν να ψελλίσουν περί Β εθνικής και να τραγουδάει για την μανούλα τους.

Κι αν σήμερα αγωνιστικά η ΑΕΚ υποφέρει, είναι γιατί επαναπαύτηκε ο κόσμος της και εναπόθεσε της ελπίδες σε τρίτους. Κανείς δεν θα την αγαπήσει όσο εσύ αδερφέ και φίλε Ενωσίτη. Αυτά που ζεις στην καθημερινότητα σου είναι η αιτία για αυτά που ζεις και στην ΑΕΚ. Όσο διεκδικείς τα καλύτερα είσαι ζωντανός και όταν σταματάς σου έρχονται τα χειρότερα. Πως ανέχεσαι να αφήνεις την ΑΕΚ μόνη με αυτούς που την βάζουν χαμηλότερα από τις προσωπικές φιλοδοξίες τους για ανάδειξη στην ιεραρχία του κιτρινόμαυρου ρεπορτάζ; Πως δέχεσαι να σου κάνουν το άσπρο μαύρο εκείνοι που δεν είδες ποτέ δίπλα σου στα μάρμαρα κάποιου γηπέδου, να κλαίνε από χαρά ή στεναχώρια; Πως διαμορφώνουν τη γνώμη σου αυτοί που δεν τολμάνε να ψιθυρίσουν ΑΕΚ στην δουλειά τους, όταν εσύ έχεις φωνάξει ΑΕΚ σε ολόκληρη την γη; Όταν ο παππούς σου έλεγε ιστορίες για τον μεγάλο Νέστορα, πολλοί από αυτούς δεν ήταν ΑΕΚ. Πως να μην μιλάνε για πλήρες ρόστερ όταν δεν έχουν δει στην πλειοψηφία τους κανονική ΑΕΚ;

Για αποφυγή κάθε παρεξήγησης, δεν προτρέπω κανέναν να προβεί σε πράξεις βίας γιατί δεν βρίσκω εκεί την λύση με το δικό μου φτωχό μυαλό. Αντίθετα προτρέπω τον κόσμο να μην επαναπαύεται. Κάθε βήμα που κάνουμε εμείς πίσω, κάνουν μπροστά οι εχθροί.

Όπως τότε έτσι και σήμερα,

ΑΕΚΑΡΑ για πάντα!!!

by KKRK

Υ.Γ. Η φίλη μου η Στέλλα μου ανέβασε το τραγούδι της μεγάλης Σωτηρίας που ήταν ΑΕΚΑΡΑ και δεν έκανε ποτέ πίσω στις ιδέες της. Η Σωτηρία πλήρωσε πολλές φορές για τις επιλογές της αλλά έμεινε εκεί γιατί ήξερε πως έχει το δίκιο με το μέρος της. Κάντε τον παραλληλισμό με την ΑΕΚ και θα βρείτε την λύση σε όλα τα προβλήματα της ΑΕΚ…