Το στοίχημα της ΑΕΚ κόντρα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο

Η νταμπλούχος ΑΕΚ φτάνει στον μήνα επανεκκίνησης των αγωνιστικών υποχρεώσεών της εντελώς… άθικτη.

Γράφει ο Βασίλης Γούσιος

Λίγες ημέρες πριν ρίχτει στην πρώτη της επίσημη «μάχη» για τη σεζόν 2023-2024 και δύο εβδομάδες μακριά από την πρεμιέρα του πρωταθλήματος, η Ένωση όχι μόνο δείχνει να θέλει να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε πέρσι, αλλά πολύ περισσότερο, διατρανώνει την επιθυμία της για κυριαρχία που θα έχει διάρκεια στον χρόνο.

Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι μέχρι τώρα κινήσεις της διοίκησης που φαίνεται πως είναι διατεθειμένη επιτέλους να αποφύγει τα τραγικά λάθη του πρόσφατου παρελθόντος και να «χτίσει» την ομάδα που ονειρεύονται οι οπαδοί του Δικεφάλου εδώ και δεκαετίες. Οι… σκοτεινές μνήμες άλλωστε από το καλοκαίρι του 2018, με την ΑΕΚ πρωταθλήτρια μετά από 24 χρόνια και αήττητη στην Ευρώπη για 14 αγώνες, είναι ακόμα νωπές.

Η Ένωση χάνει τότε Βράνιες, Γιόχανσον, Χριστοδουλόπουλο, Αραούχο και φυσικά τον μαέστρο της στον πάγκο, Χιμένεθ. Οι συνέπειες είναι ολέθριες. Τρίτη θέση και -23 από την κορυφή της Super League την επόμενη χρονιά, καμία νίκη σε ντέρμπι, 0 βαθμοί στον όμιλο του Champions League και ακόμα μία ήττα σε τελικό κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ. Η έναρξη της κατρακύλας της ΑΕΚ που θα διαρκέσει μια βασανιστική τετραετία έχει μόλις ξεκινήσει.

Με τον ίδιο τρόπο, δύο χρόνια μετά, αυτοκαταστρέφεται και ο Ολυμπιακός, η διοίκηση του οποίου όλα αυτά τα χρόνια, δεν προβάλει την παραμικρή αντίσταση στον τρόπο που λειτουργεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο όσον αφορά τις αγοραπωλησίες παικτών. Έχοντας λοιπόν το 2020 μια πολύ ισχυρή «φουρνιά», φτάνει μια ανάσα από τους «8» του Europa League αποκλείοντας μάλιστα στους «32» την Άρσεναλ. Στο διάστημα ενός χρόνου ωστόσο από εκείνη την επιτυχία, έχει χάσει Σα, Τσιμίκα, Ελαμπντελαουί, Γκιγιέρμε και Ποντένσε. Αποτέλεσμα; Ναι μεν εγχώρια κυριαρχία αφού βέβαια δεν υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό να βρίσκονται διαρκώς σε πτωτική πορεία, αλλά προβληματική παρουσία στην Ευρώπη με ντροπιαστικούς αποκλεισμούς από Λουντογκόρετς και Μακάμπι Χάιφα και αποκορύφωμα την τελευταία θέση του γκρουπ στο Europa League της περασμένης χρονιάς και μάλιστα χωρίς νίκη.

Η ΑΕΚ κρατώντας την περσινή της ομάδα «ατσαλάκωτη» και μην υποκύπτοντας στον πειρασμό των εκατομμυρίων της Λανς για τον Γκαρσία, μοιάζει, μέχρι τώρα τουλάχιστον, να κινείται προς τον σωστό δρόμο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι… ηλεκτρονικό παιχνίδι για να αντικαταστήσεις έναν παίκτη με έναν άλλο με παρόμοια χαρακτηριστικά και να μην καταλάβει κανείς τη διαφορά.

Τα κλαμπ της ευρωπαϊκής ελίτ που σημειώνουν επιτυχίες στις διεθνείς διασυλλογικές διοργανώσεις δεν «σπάνε» τους κορμούς τους εν μία νυκτί γι’ αυτό και έχουν συνέπεια στο πέρασμα των χρόνων. Αντίθετα, οι ομάδες-πυροτεχνήματα, ξεπουλώντας το μισό τους ρόστερ σε ένα καλοκαίρι, μοιραία εξαφανίζονται από τον χάρτη.

Αυτό είναι το… προσωπικό στοίχημα που δείχνει να κερδίζει για την ώρα η ΑΕΚ. Οι μεταγραφές περνούν σε δεύτερη μοίρα. Όχι ότι δεν υπάρχει πάντα περιθώριο για βελτίωση αλλά ενδεχόμενη απώλεια είτε του Πινέδα είτε του Γκαρσία θα ήταν καταστροφή. Η προσθήκη φερειπείν του Πόνσε, ο οποίος στην πρώτη χρονιά παρακμής της ΑΕΚ, σκόραρε 21 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο, είναι αυτό που χρειαζόταν η Ένωση πέρσι όταν απουσίαζαν Γκαρσία και Φαν Βέερτ και με τον Αραούχο να μην είναι «εύκολος» στο γκολ, ουσιαστικά ξέμενε από παίκτες περιοχής με ευχέρεια στο σκοράρισμα.

Σίγουρα, η άμυνα είναι η γραμμή που μοιάζει στην παρούσα φάση «ατελής», κυρίως όταν γίνεται λόγος για Ευρώπη όπου εκεί οι επιθετικοί δεν… αστειεύονται, αλλά ακόμα υπάρχει χρόνος από τη στιγμή κιόλας που η συμμετοχή σε όμιλο είναι δεδομένη. Προς το παρόν πάντως, η διοίκηση της ΑΕΚ παίρνει… άριστα 10 όσον αφορά το «χτίσιμο» ομάδας για τη νέα σεζόν. Αρκεί να μείνει πιστή στο πλάνο…