EDITORIALS
Βαδίζω και παραμιλώ

Βαδίζω δίχως να ξέρω ο δόλιος που στο διάολο πηγαίνω και σε τούτο τον πηγαιμό ο άθλιος παραμιλώ, άλλα από εκείνα που η επίσημη άποψη μου υποδείχνει ως πιστός, φιλότιμος και υπεύθυνος πολίτης να σκέφτομαι και το κυριότερο να λέω!
Γιατί θολά, για να μην πω αόρατα, το αύριο και το μεθαύριο σήμερα δείχνονται και την επίσημη άποψη ο τωρινός Μητσοτάκης υπηρεσίας αποκλειστικά πλέον διαμορφώνει. Επειδή ελόγου μου όμως, αρχοντοχωριάτης των βόρειων ή των νότιων προαστίων δεν είμαι, την κορεκτίλα των κυρ Παντελήδων απεχθάνομαι και δύσκολα τιθασεύομαι, θα συνεχίσω να βαδίζω και όπου με βγάλει, αλλά και να παραμιλώ κι ας πάρει όποιον ο χάρος θέλει…
Δύο σήμερα τα κύρια προβλήματα του, υπό το καθεστώς του υπαρκτού Μητσοτακισμού, Έλληνα. Ο τράχηλος του οποίου, ως γνωστόν, ζυγό δεν υπομένει! Ένας επικρεμάμενος πάνω από το κεφάλι του πόλεμος και η ήδη κρεμασμένη και για τα καλά φουρκισμένη οικονομία του τόπου του. Πόλεμος λοιπόν και οικονομία! Ο πόλεμος όμως για να γίνει χρειάζονται λεφτά, που ούτε από τη μια μεριά μήτε από την άλλη σύγκαιρα υπάρχουν, αλλά γίνεται και για τα λεφτά, όταν αυτά σίγουρα υπάρχουν. Όχι απαραίτητα με τοξότες, ιππικό και λεγεώνες! Και δίχως τέτοια δαπανηρά γίνεται. Αρκεί τα εμπλεκόμενα μέρη να τα βρουν και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι τα λεφτά, που υπάρχουν, να μοιράσουν…
Προς τι λοιπόν το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Αφού τα λεφτά υπάρχουν και μια δίκαιη μοιρασιά περιμένουν, οι λύσεις μεταξύ συμμάχων εύκολα βρίσκονται! Υπάρχει βέβαια και το πόπολο, αλλά εντάξει… Πόπολο ανέκαθεν ήταν και άνετα μπορεί στο παρόν και το μέλλον ως πλέμπα να αχθεί και ανάλογα να φερθεί! Ένα σχέδιο μόνο χρειάζεται και κάποιος dealer του σχεδίου απαιτείται, το deal για να προχωρήσει κι αίσιο τέλος να έχει. Έτοιμο από καιρό το σχέδιο, διαθέσιμος επιτέλους και ο dealer του! Γερμανικής κοπής το σχέδιο, γερμανικής επιρροής και αμερικάνικης εξάρτησης ο dealer. Ο μπαμπούλας, γιατί χωρίς μπαμπούλα ένα τέτοιο σχέδιο δεν εφαρμόζεται, από τη Μαύρη Θάλασσα έρχεται και στη Γαλάζια ο μπαγάσας ορμάει…
Προαιώνιες οι βλέψεις του, διαχρονικές οι διεκδικήσεις του, συνεχείς οι απειλές του, καθημερινές οι υπερπτήσεις (έτσι λέγονται πολιτισμένα οι παραβάσεις και οι παραβιάσεις) drowns και άλλων τέτοιων πετούμενων μηχανών του μπαμπούλα πάνω από τα κεφάλια μας! Τι, θα κάτσεις να μαλώσεις; «Βρείτε τα ρε παιδιά», μας λένε και οι σύμμαχοι, που για την ειρήνη στην περιοχή κόπτονται! Κι επειδή οι Έλληνες, μαξιμαλιστές δεν είμαστε, ό,τι έχουμε με τον πλησίον, ως καλοί Χριστιανοί, μοιραζόμαστε. Τι στο καλό… Δυόμιση ΑΟΖ μας έχουν μείνει, να μη δώσουμε τη μισή; Και μιάμιση, που ο πλησίον μόνος του βούτηξε, επειδή το Καστελόριζο μακράν κείται και τα ανατολικά της Κρήτης με κάτι ευθείες γραμμές εφάπτονται, σε δύο ίσα το χωράφι μας χωρίζουμε και το ένα ίσο στον μπαμπούλα εμείς οι large χαρίζουμε…
Ξέρω ξέρω! Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός και άλλα τέτοια πατριωτικά… Όχι όμως σε μένα αυτά, που στο κάτω κάτω μαζί τους συμφωνώ! Στον Σημίτη, που το 1996 κάτι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο δημιούργησε, τις οποίες στο Ελσίνκι και τη Μαδρίτη επισημοποίησε. Στο ΕΛΙΑΜΕΠ, το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής κι Εξωτερικής Πολιτικής, το think tank του οποίου προς το σχέδιο « συνεκμετάλλευση» προσανατολίζεται. Στον Μητσοτάκη, που το καλοκαίρι του 2020 στο Oruc Reis επέτρεψε και άλλες γκρίζες ζώνες στην περιοχή να δημιουργήσει, με τον Σημίτη και με τους ανθρώπους του ΕΛΙΑΜΕΠ συχνά πυκνά διαβουλεύεται και με τον ιδιοκτήτη της Turk Petrolium κύριο Cots ή συμβουλάτορές του συχνά πυκνά συναντιέται και χαριεντίζεται. Τι λένε, ιδέα δεν έχω! Γι΄ αυτό δεν ξέρω που βαδίζω και μέσα στην τύφλα μου παραμιλώ…