Γήπεδο ΑΕΚ: Ευωδίες ολόδροσες σαν τις σάρκες των παιδικών μας χρόνων

Ένας ναός με ζωντανά θεμέλια ήταν το γήπεδο της ΑΕΚ, που λόγια ανεξιχνίαστα ψιθύριζαν τις Κυριακές, τότε που έβαζαν τα δυνατά τους για να κρατήσουν ψιλά όλον αυτόν τον κόσμο. Και κάθε που πέρναγες από το γειτονικό άλσος τα δέντρα του σε κοίταζαν φιλικά λες και σε ήξεραν χρόνια.

Κι όμως οι μακραντίλαλοι που έφταναν μέχρι το μπαλκόνι του σπιτιού μου από την ιαχή του «γκολ» ακούγονται ακόμα. Μόνο που τώρα έχουν γίνει μια βουή βαθιά και σκοτεινή, πλατέα σαν νύχτα και σαν μια φεγγοβολή γεμάτη χρώματα, την ώρα που οι ευωδιές από την ομορφότερη Πόλη του κόσμου σου «σπάνε» τη μύτη.

Ειν’ ευωδίες ολόδροσες σαν τις σάρκες των παιδικών μας χρόνων, σαν τα καταπράσινα νερά της λίμνης πριν αυτή γίνει βούρκος. Και οι σκέψεις άρχονται βροχή, άλλες είναι θριαμβευτικές κι άλλες εκφυλισμένες, όμοιες με τα πράγματα τα ατέρμονα που ζούμε σήμερα… Σήμερα που ο νους των αισθήσεων μας τραγουδάει την φωτιά, κινδυνεύοντας να καεί.

Παναγιώτης Αλιατάς
aliatas74@gmail.com
https://twitter.com/aliatas74
https://www.facebook.com/profile.php?id=100007008786566