Άννα Βάπτισμα: Λόγια κιτρινόμαυρης παράνοιας

0

Έφτασε σιγά – σιγά η ώρα του πρώτου ντέρμπι. Η ώρα που οι καρδιές όλων μας θα συγχρονιστούν στον ίδιο ρυθμό

Έχω φτάσει 182,5 χρόνων και αυτή η πρεμούρα, η αναστάτωση, το κοίταγμα κάθε λίγο και λιγάκι μέχρι να έρθει η αποφράδα ώρα, νιώθω ότι παραμένουν αναλλοίωτα στον χρόνο.
Διάβαζα την συνέντευξη αυτού του υπέροχου, ανθρώπου που μας κοουτσάρει και μπήκε στο πετσί μου πόσο απλά και όμορφα είναι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο.
Όλοι θέλουμε το καλύτερο για αυτό που αγαπάμε. Όλοι θέλουμε στην κορυφή, τηρουμένων των αναλογιών, το λάβαρο μας . Όλοι θέλουμε η ομάδα να έχει κέρδη ώστε να πρωταγωνιστεί.
Κάπου όμως έχουμε χάσει την μαγεία των στιγμών. Την υπέροχη εικόνα της σέντρας. Το καρδιοχτύπι στο κόρνερ, το σιχτίρι στο χαμένο πέναλτι, στο δοκάρι. Τον θαυμασμό στην απίθανη “ποδιά”, στο περίτεχνο τάκλιν.
Και μετά …Μετά ήρθαν οι μέλισσες. Το πανηγύρι. Οι ατελείωτες κουβέντες όλη την νύχτα για τούτα και για κείνα του παιχνιδιού.
Η χαρά, η στεναχώρια, η θλίψη, ο υπερβολικός ενθουσιασμός.
Στιγμές όπως το χοροπηδητό στην κερκίδα. Ο ξέφρενος χορός στο “Forza Aekara”.
Τα πειράγματα με την παρέα, οι μπύρες με τις κοριτσάρες μου.
Όλα αυτά ήρθε να μου τα θυμίσει ο Ματίας. Ήρθε να μου δείξει ότι στα απλά πράγματα βρίσκονται οι μεγαλύτερες χαρές στο τόπι.
Και το βασικότερο όλων.
Όχι φίλε, δεν έχει δικαίωμα αυτός να πιστεύει και να αγαπά την ομάδα πιο πολύ από μας τους οπαδούς.
Μεθαύριο λοιπόν… ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΜΩΡΕ!!!
Αφουγκραστείτε τον χτύπο της καρδιάς του διπλανού σας.
Γίνετε ένα με το πλήθος. Ενώστε την φωνή σας να φτάσει εκκωφαντικά στην Ορίτζιναλ Παραδείσου.
Να φωνάξουν και ΑΥΤΟΙ μαζί μας.
Να νιώσει ο αντίπαλος μας ότι είμαστε εδώ!!! Ένα με την ομάδα.
Διψάμε για νίκη και όταν πέφτουμε δεν είναι ποτέ αμαχητί!!!
Και όποιος θέλει να κάνει κακό στην ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ μας πρέπει πρώτα να περάσει από μας!!!
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΜΩΡΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ !!! Λατρέψτε την, στηρίξτε την.
Επιβάλλεται να νιώσει η ομάδα την ανάγκη μας για αυτήν, να ακούσει τις τσιρίδες μας.
Να απλωθεί στον ουρανό η ιαχή της αγάπης μας. Η ιαχή της νίκης!!
Θα φορέσω το κασκόλ και θα κάνω ακριβώς τα ίδια βήματα που κάνω κάθε φορά για να σε δω…

Σ’ ΑΓΑΠΩ ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ…


Comments are closed.