Μωρέ, κι άλλος… «ΟΥ»;

Λες και δεν έχουμε βαρυστομαχιάσει και δεν ντρεπόμαστε πια από τον ένα, τον… «ΟΥ»ΑΡΝΤΑ, τον – δυστυχώς – «Αμρ αφέντη μας»!

• ΦΑΝΤΑΖΕΙ – ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ «ΣΙΡΙΑΛ ΓΛΕΝΤΙ», ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΤΡΕΛΟΑΙΓΥΠΤΙΟΣ (αλλά παικταράς κλάσεως, είναι ο «Φορτούνης του Παόκ»), ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΤΡΟΜΗΤΟ, ΛΑΡΙΣΑ, ΒΟΛΟ ΚΙ ΕΥΤΥΧΟΥΣΕ ΑΛΛΟΤΕ ΓΟΝΥΠΕΤΙΣ, ΑΛΛΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΑΝΤΙ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΚΟΥΓΙΑ, ΜΠΕΟΥ – ΟΤΙ Η ΑΓΓΛΟΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΙΚΗ ΚΕΔ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΣΤΗΝ SURVIVORιακή ΛΕΩΦΟΡΟ, 3 ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ (Αρανόφσκι, Ζιούκοφ, Κούτσεφ – ενισχημένους με το «πολυεργαλείο» από την Πορτογαλία, VARίστα Μπρούνο Εστέβες, τον δεδηλωμένο «οικογεναικά Παοκτζή, Πραξιτέλη Ζαχαριάδη και AVAR τον Δημήτρη Σαμοϊλη, από τον Βαρουχικό Σύνδεσμό Αθηναίων )! ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΝΤΕΜΠΕΡΓΚ ΑΜΕΣΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΥ «ΣΙΓΑΝΟ ΠΟΤΑΜΑΚΙ», ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ, ΝΑ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥΣ «ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟΥΣ», ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ , ΑΠΟ … «ΟΥ»:

Ο άρχοντας (;) της Κυριακής Αρανόφσκι

• 1ον: Τον Αμρ Ουάρντα (= ο Παόκ έχει «Φαραώ» κι εμείς «μούμιες», δυστυχώς επιβεβαιώθηκε και την περασμένη Τετάρτη με την διασυρτική παράδοση μέσα σε 3 λεπτά (47΄, 49΄) ΟΤΑΝ Ε-Π-Ρ-Ε-Π-Ε οι της… «Ουκρανικής 3μελούς παροικίας» κι όχι μόνο ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΗ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, όση κι αν ήταν η άλλη μία… «βαρυΧΙΜΕΝΙΑ»…)

• 2ον: Την Ζόρια Ουκρανίας (που όχι μόνο απέκλεισε την ΑΕΚ, από την ευρωπαϊκή διοργάνωση και της έβγαλε ξινή την επική πρόκριση σε βάρος της Βόλφσμπουργκ, αλλά, κατά την εκεί αποστολή (Πέμπτη 5-12-20) κόλλησαν ουκ ολίγοι Covid 19 και τότε πρωτοπάρθηκε το κατάμαυρο μήνυμα για τα οικτρά μελλούμενα 2020-21, για την καθολική εφετινή αγωνιστική κατάρρευση (που βρίσκεται τρία πηδηματάκια, πριν από “The End»)… Και

• 3ον: Με τρεις (!) Ουκρανούς στο ρόστερ της (τον σχεδόν μόνιμα τραυματισμένο «παλαίμαχο» ΤΣΙΓΚΡΙΝΣΚΙ…Τον ποδοσφαιρικά «τελειωμένο» ΣΑΚΧΟΦ (ασήκωτο σακί με τσιμέντο.με παθητικό του και δύο «κοροναϊοσεις»)- που λόγω και «τραβάτέ με κι ας σέρνομαι», τον ξαπόστειλε το Σαββιδέϊκο… Και το αγωνιστικό «απολειφάδι», για το οποίο κακώς δεν δόθηκε το εφετινό ΄Οσκαρ-βατόμουρα στους Χιμένεθ – Κονέ. Τον ΝΤΑΝΤΣΕΚΟ, απερίγραπτα «απόντα» – ακόμη και στα πλέον στοιχειώδη, που(αν ήξερε, έχοντας νηπιαγωγειακή σχέση, έστω, με πάνινο ή τενεκεδένιο τόπι…) όφειλε να τα έκανε, όταν στο 46΄μπήκε ο Ουάρντα. Βέβαια, για αυτό το «υποπαικτίδιο» ο λαλίστατος NOVAλίστας, ο «Μανώλης» πρέπει να λογοδοτήσει κάποτε, γιατί τον προτιμάει, ουσιαστικά παρατάσσοντας την 11άδα με «μείον ένα», αντί για τον ασύγκριτα καλύτερο «Ενωσίτη» δεξιό οπισθοφυλακο-χαφ, τον Σταύρο Βασιλαντωνόπουλο… Το κάνει, .οπως τότε με τον Σκόπο, που συστηματικά τον αντικαθιστούσε στο β΄ημίχρονο, γιατί , υπό την διακριτική πίεση προσωπικού φίλου του, αποκάλυψε: «Γιατί θέλω να του σπάσω τον τσαμπουκά»! Για την προσωπική διαστροφή του, σε βάρος του συμφέροντος της ομάδας; Και τίνος να κόβει τις φτερούγες; Του κορυφαίου ξένου, μετά τον Ριβάλντο (και με τον Ντούσκο να υπολογίζεται σαν «δικός μας») , που φόρεσε την «κιτρινόμαυρη» φανέλα κι ακόμη διαπρέπει στη Νότιο Αμερική.

• Μωρέ, ΟΥστ…

• ΟΥ να μου χαθείτε όσοι με σατανική σκέψη αποφασίσατε να εκμεταλλευτείτε το … «ΟΥ» (αρνητικό μόριο της ελληνικές γλώσσας), ως αρχή λέξεων, κυρίως ονομάτων (Ουάρντα, Ουκρανοί…), που καταπληγώνουν την ποδοσφαιρική ΑΕΚ …Και την έχουν στο χείλος άλλου ενός ΓΚΡΕΜΟΥ, μετά εκείνων στο Φάληρο και την Τούμπα, τώρα της ΛΕΩΦΟΡΟΥ (…τί κακό είναι αυτό, που μας βρήκε; Σε … «ΟΥ» ναι μεν δεν αρχίζει, αλλά τελειώνει και το προαναφερθέν «ΛΕΩΦΟΡΟΥ»)…

• ΕΠΙΛΟΓΟΣ Νο 1: Φανταζόσασταν ποτέ, ότι θα γινόταν αρνητικό βίωμα στο ποδοσφαιρικό μας γίγνεσθαι, κατά τον μήνα Μάϊο του 2021, το… «ΟΥ»; Βασικά και πρώτιστα εξ αιτίας του ΟΥΑΡΝΤΑ, που «ΥΨΩΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ» κάθε φορά, που βρίσκεται ενώπιον της ΑΕΚ-, προκαλώντας μας την αίσθηση, ότι «είμαστε ένα αμμοστημένο όπως-όπως λασποκαλύβι σε αχανή έρημο»; Με τον «κάθε Χιμένεθ» ανίκανο, για να προετοιμαστεί, σε αντιμετώπιση του «αντικατροπτισμού»; Και με «κάθε παίκτη» της ομάδας να γίνεται «Νταντσένκο», να αδυνατεί για κάποια λύση, προκειμένου να αποφύγει «την κινούμενη άμμο, κάτω από τα πόδια του»; Είναι προπονητης αυτός, όταν δεν έχει ξενυχτίσει πάνω στο πρόβλημα «Πώς θα εξουδετερώσω τον «Νείλο», όταν θα χειμαρροξεσπάσει από την δεξιά περιοχή της άμυνας μου και θα παρασύρει σαν «τσόφλι» αυτούς, που εμπιστεύουμε, για βασικούς;»! Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά «εκατόν δύο φορές» ο Ισπανός έχει βρεθεί μπροστά στα «σπέσιαλ ειδικά πλάνα» των Κάναντι, Γρηγορίου, Γκαρσία , με τον απαίσιο μεν, ως χαρακτήρα, αλλά μπαλαδόρο-με 100 καντάρια, να εξελίσσεται σε «κορυφή της πυραμίδας του Χέοπα» και να μετατρέπει σε «μούμιες» μπακ και τερματοφύλακες της ΑΕΚ;» Ουτε ο Μέσι να ήταν. Ναι, «είναι σαν τον Φορτούνη», αλλά κι αυτός, ο αγέλαστος, κατσούφης, απωθητικός, πωρωμένος αντι-ΑΕΚτσής, «ερυθρόλευκος» Τριπολιτσιώτης, τα ίδια χουνέρια δεν μας προκαλεί (ομού μετά των Καμαρά, Μασούρα, Ελ Αραμπί);

• Δηλαδή, ποιόν προπονητή έπρεπε να είχε φέρει η ΑΕΚ, από…τους Γκουαρντιόλα, Τούχελ, Κλοπ, Μουρίνιο, για για να μη γίνεται, μέσω Ουάρντα, «Τσαμπιονικός» τεχνικός ο κάθε «αγροίκος» Από την Ουρουγουάη; Ο κάθε «Παύλος» , που αντιγράφει «λέξη πρός λέξη» τον Πορτογάλο «Πέτρο» Μαρτίνς, στην μονότονη τακτική «Αντίπαλε, σου χαρίζω την «κατοχή της μπάλας», σε κοιμίζω και με αντεπιθέσεις-φαρμάκι οι Ελ Αραμπί- Χασάν- Μασούρας, Ζίφκοβιτς- Σφιντέρσκι – Κρμέντσικβ- Σβάμπ «σε στέλνουν στον Άδη» ή …στα περίχωρα του Αμαρουσίου «για βρούβες»! Για όνομα του Θεού, ο «Μανώλης» να έγινε «πελάτης» και «καρπαζοεισπράκτορας» ακόμη κι από αυτό τον άξεστο(προπονητικά), ο οποίος επί πολλά άγονα χρόνια ήταν (αν δεν είναι ακόμη κι ας παίξει κυπελλικό Τελικό, επίσης ας ικανοποιεί τις ορέξεις της Μικράς Ασίας 1, Τούμπας, με τα «δώρα» στο «τρίφυλλο» Αθηναίο αδέλφι τους).«ελλιμασμένος» στα βουρκοειδή νερά του Θερμαϊκού; Με το «ξεβράκωμα» (σικ), που σου(μας) έκαναν ΠΑΛΙ οι Γκαρσία- Ουάρντα, παραμένεις, «Μανώλη», στην πολυαστεία, φαιδρότατη, σαθρή, «δικαιολογία», ότι : «Μόλις εξαντλήθηκαν οι δυνάμεις …» (= δηλαδή από το 49΄;), αντί ΚΑΙ ΝΑ ΦΙΛΟΤΙΜΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΚΟΡΑΓΙΟ για το υπεραυτονόητο: «Πρόεδρε, η παραίτηση μου, στην διάθεση σου»!

• ΕΠΙΛΟΓΟΣ Νο 2: ΟΠΩΣ το ίδιο ή κάτι ανάλογο θα απαιτούσαμε από κάποιον παίκτη , μετά το νέο κάζο, που προκάλεσε κυρίως ο κατσαρομάλλης… «Σαλαχ-αλασμένος» Αμρ Ουάρντα. Αυτός ο «και δεινός σόουμαν», που σαν να μας ειρωνευόταν και στην ουσία να προανήγγειλε το αγωνιστικό «τσιφτετέλι του» (στο 3λεπτο 47΄49΄), όταν πριν από την έναρξη, με «πίστα» τον πάγκο των αναπληρωματικών, έδωσε αμίμητη παράσταση, προς τέρψη του πάντοτε χαμογελαστού και με «θεατρογενή καμώματα της «Αγκυρο-γατουλο-χαδιάρας» Λίλας , υπό την συνοδεία του Γιαννίκου ή του Γρηγόρου, στην «προ γκέϊμ» εκπομπή του NS1! Ο αποκαλούμενος, από τους συναδέλφους του «Ντιμπι-Ντίμπ- το Κατερινάκι μας» (!) λικνιζόταν ( κάνοντας μίξη και με ντρίμπλες με μπάλα μπάσκετ!) σαν Φουρέϊρα ή σαν την αντι-Μενεγάκη, την Ιωάννα Μαλέσκου, που ακόμη και «χορό της κοιλιάς», μας τηλεπροσέφερε- βέβαια χωρίς να καταφέρει την μείωση της απόστασης της αυξάνοντας την απόσταση και την δημοφιλία της, από την … σαν «Κανόνι του Ναβαρόνε», υπεργοητευτικότατη, ασύγκριτη-μαγική , φορώντας και ασπρόμαυρο-πουά φόρεμα! Η μελαχρινή «Εθνική μας σταρ»- όπου με το Σαββατιάτκο, στην ΕΡΤ 1, «Στα τραγούδια λέμε ναί», που ανάγκασε τον Σπύρο Παπαδόπουλο «να σηκώσει τα χέρια ψηλά», να παραδοθεί και να πεί … «όχι πια, σδεν πάει άλλο, η θάλασσα νίκησε και το δικό μου πετυχημένο σκαρί», έτσι ανακοίνωσε τον τερματισμό του «Στην Υγειά μας, βρε παιδιά» κι ως «ερυθρόλευκος», απέναντι στην «Ενωσίτισσα» ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ, είχε την ίδια κατάληξη, όπως η ομάδα χάντμπολ του λιμανιού, έναντι της «πυραυλοκίνητης νταμπλούχου» των Παπασταμάτη- Δημητρούλια!…

• ΛΟΙΠΟΝ πρώτιστα θα απευθυνόμασταν στον «Δημήτρη» Τσιγκρίνσκι, επειδή στα 35 χρόνια του «σηκώνει» την τιμή να έχει φορέσει την φανέλα της Μπαρτσελόνα. Θα απαιτούσαμε ΑΥΤΟΣ να έκοβε, έστω μια φορά στην εφετινή σεζόν, τις ατελείωτες … «διακοπές του, τη αδεία ιατρού» και τις «Επιτάφιου ρυθμού», βραδύτατες κινήσεις- ανούσιες, άστοχες, μηδενικές περιπλανήσεις του στο κέντρο της άμυνας (όπου είναι στόχος των αντίπαλων επιθετικών, κάνοντας στην πλάτη του «κοροναϊοπάερτι»), προκειμένου να ηχηροηχούσε το «ΕΓΩ, ΠΑΙΔΙΑ»!

• Ο Ουκρανός να έμπαινε μπροστά, να αναλάμβανε τις ευθύνες, που του αναλογούν, να «ενδυόταν» το «ΗΓΕΤΗΣ» (= πετώντας κακοσυνηθισμένος «το μπαλάκι» στον αδιαμαρτύρητα διαρκώς «σηκώνοντας τον σταυρό»» και «σουβλιζόμενο» Πέτρο Μάνταλο)! Κι ως ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ όλης της ομάδας, ο «αραγμένος πάνω σε στίβες από καλοπερασιά» , να προβληματιζόταν κι αυτός με το πού είδε τον «Φαραώ» να μπαίνει στο β΄ημίχρονο. ΄Ηξερε , ο «Τσίγκρι», ότι στο δεξί άκρο ένας «κατ΄ευφημισμό» ποδοσφαιριστής, ένας «κατά κινούμενα σχέδια από τη Ντισνεϊλαντ» , ο συμπατριώτης του, ντιν- «Νταν.» αγωνιστικά θα γινόταν «γιογιό» και «θα έφτυνε αίμα», από τα «σαδιστικά βίτσια» του Αιγύπτιου «παλαβιάρη»…Και ό,τι κατά 1000% θα πάθαινε ο νεαρός, αυτό θα στοίχιζε πρώτα-κύρια-βασικά στην ΑΕΚ και μετά, πάρα πολύ μετά, στον ίδιο, τον «αχαρτογράφητο» παικτίσκο (= τον οποίο οι Κονέ-Χιμένεθ λογικά πρέπει να ανακάλυψαν όχι από κάποια «Θεία φύτιση», αλλά και με την παμφσύμφωνη γνώμη των Τσιγκρίνσκι, Σακχόφ)…

• ΕΠΙΛΟΓΟΣ Νο 3: Συζητώντας, για το «αίσχος» και της περασμένης Τετάρτης, με τον εμβληματικότατο , επί δεκαετίες ολόκληρες «πιστό στρατιώτη στην πρώτη γραμμή των κάθε λογής χαρακωμάτων στην ΑΕΚ», ΝΙΚΟ ΠΑΝΤΑΖΗ, κορυφαίο ΄Ελληνα ιατροφυσικοθεραπευτή, του θέσαμε το εξής ερώτημα:

– Μας προξένησε μεγάλη εντύπωση, ότι δευτερόλεπτα, πριν ο θλιβερός Βόσνιος διαιτητής, που έχει ξαναπαίξει την ΑΕΚ χωρίς νίκες, σφυρίξει την έναρξη του β΄ημιχρόνου, ο Αυστριακός Σβάμπ είχε πιάσει από τον ώμο τον Ουάρντα και συνεννοούνταν, για τις κινήσεις- συνεργασίας, που θα έκαναν στον δεξί αμυντικό χώρο της αντιπάλου τους. Από την ΑΕΚ κάτι παρόμοιο δεν είδαμε, παρότι στο αντίκρυσμα και μόνο του Αιγύπτιου βγάλαμε ένα μακρόσυρτο «ΩΧ…». Ακριβώς, έροντας, πως μας έχει κάνει τους καλύτερους πελάτες του, με όποια ομάδα κι αν αγωνίστηκε…Δεν ήταν θέμα διαίσθησης, αλλά γνώσης κι εμπειρίας, ότι ο καραγκιοζοπαίκτης( ως προς την συμπεριφορά και τα ψευδοφάουλ, που κατακλέβει, για να μεταφέρεται η μπάλα στην καρδιά της αντίπαλης ομάδας), έχει την αγωνιστική ικανότητα για να αλλάξει την μορφή του αγώνα, ακόμη και «να μας κερδίσει μόνος του»…Αναρωτηθήκαμε αμέσως: « Αφού από τον προπονητή- «μυρωδιά» δεν περιμένουμε το παραμικρό, δεν πρέπει κάποιος από τους παίκτες μας να αναλάβει την πρωτοβουλία, για συνεννόηση, όπως αυτή από τους Σβάμπ και Ουάρντα; Κι αυτό τον ρόλο να παίξει ο Τσιγκρίνσκι, ο πιο εμπειροπόλεμος και μοναδικός πραγματικά «επώνυμος» από τους αμυντικούς μας; Τίποτε, όμως… Το αποτέλεσμα γνωστό… Μέσα σε τρία λεπτά και πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί το πρώτο πεντάλεπτο του βήτα ημιχρόνου, ο Ουάρντα το βιολί του, την τέχνη του, τον κανόνα του, όταν έχει να κάνει με την ΑΕΚ. «Μας έτριξε τη μούρη στο χορτάρι» και «μυρίσαμε τον κρίνο», μαζί με κοπριά και τα χημικά, για τους μύκητες και τα ζωϊφια» »…

– ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Για την δουλειά, που περίμενες να γινόταν, θα σου απαντήσω… Στα τόσα χρόνια, που έζησα ως και την πιο μικρή λεπτομέρεια, ως την πιο κρίσιμη, την ομάδα μας μέσα από τα αποδυτήρια, τον πάγκο, τους αγωνιστικούς χώρους, έχω σχηματίσει άποψη. Αυτή μπορούσαν να την έκαναν – και την έκαναν- κυρίως δύο… Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΝΩΛΑΣ και ο ΤΟΝΙ ΣΑΒΕΒΣΚΙ… Προπάντων ο πρώτος. ΗΓΕΤΗΣ με κεφαλαία, στην κυριολεξία της λέξης και της έννιας… Να έχουμε χρόνο, για να σου απαριθμίσω σχετικά περιστατικά… Τελείωνε το πρώτο ημίχρονο και το αποτέλεσμα δεν ήταν ευνοϊκό. Πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια άξιζε να μετρούσες το πόσες φορές ακουγόταν, από τους άλλους παίκτες: «ΩΧ, ΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΑ;»!

• Σ.Σ.: «Μανώλη» και «Δημήτρη»; «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ»…

ΦΡΙΞΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ