ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ
«Έξω τα σκάκια από την ΑΕΚ!!!»
Ένα καυστικό άρθρο – σχολιασμός, για τις εξελίξεις στην «Μάνα ΑΕΚ»
Από την αρχή της «νέας εποχής» στην ΑΕΚ, είχα τοποθετηθεί σχετικά με το που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση, ειδικότερα σε ότι αφορά αυτό το ιδιαίτερο κομμάτι της «Μάνας ΑΕΚ».
Πολλοί έσπευσαν να με επικρίνουν λέγοντας μου το αντίθετο από αυτό που στήριζα με τα δικά μου επιχειρήματα. Τότε λοιπόν μου άρεσε να λέω «η ιστορία κάποιους θα δικαιώσει και κάποιους θα διαψεύσει». Όπως κάθε φορά που φτάνει ο καιρός της ιστορικής κατάληξης των πραγμάτων, κάποιοι επικαλούνται ότι τα επιχειρήματα και γενική η στάση ανθρώπων σαν τα μούτρα μου, δεν προέρχονται από αγνή αγάπη για την ΑΕΚ, αλλά από ιδεολογικές αφετηρίες. Μα ποιος σας είπε αγαπημένα μου αδέλφια πως η ιδεολογική μου αφετηρία είναι άσχετη με τον τρόπω που προσεγγίζω την ΑΕΚ; Και ποιος αλήθεια είναι αυτός που θα μου επιβάλει κάτι τέτοιο; Αν η στάση μου απέναντι στην ΑΕΚ ήταν διαφορετική από τη γενικότερη στάση ζωής μου, θα ήμουν ένας ξευτιλισμένος υποκριτής όπως όλοι αυτοί που υπερασπίζονται την «ΑΕΚ εταιρεία» και μετά έχουν το θράσος να μιλάνε για ιδέες που δεν πεθαίνουν και για την ΑΕΚ που ανήκει στο λαό της.
Αν εσείς δεν κάνετε τίποτα στη ζωή σας αν δεν έχετε από την όποια πράξη σας το ελάχιστο ανταποδοτικό συμφέρον, κρατήστε αυτή την τακτική για τον εαυτό σας. Είναι η ίδια ακριβώς ψυχοπαθητική λογική που οδηγεί έναν οπαδό της ΑΕΚ να λέει: «να πάνε στο διάολο το σκάκι και η ξιφασκία, έτσι κι αλλιώς δεν μου προσφέρουν τίποτα στην οπαδική μου κοσμοθεωρία απέναντι στην ΑΕΚ». Είσαστε άνθρωποι που δεν αισθάνονται ποτέ την έλλειψη πραγμάτων, τα οποία δεν διανοηθήκατε ποτέ να ζήσετε, γιατί ποτέ δεν μπήκατε στην διαδικασία να αγωνιστείτε για την ΑΕΚ ως αθλητές της, γιατί ποτέ δεν προσεγγίσατε τον καθημερινό αγώνα που δίνουν οι αθλητές των ερασιτεχνικών τμημάτων της ΑΕΚ, γιατί ποτέ δεν θα καταλάβετε τη δύναμη που βρίσκεται στα πιτσιρίκια που φοράνε τη φανέλα της ΑΕΚ στις ακαδημίες που με κόπο και αίμα λειτουργούν στα ερασιτεχνικά σπορ, πολύ απλά γιατί η αρρωστημένη σχέση που έχετε με την ευτυχία που αναζητάτε και μέσα από την ΑΕΚ, δεν εξαρτάται από τέτοια πράγματα. Θυμίζετε κάτι παγιδευμένους ελέφαντες που λυσσομανάνε και αγωνίζονται επί πολλές μέρες μέχρι να καταλάβουν ότι είναι μάταιος ο κόπος τους, οπότε ξαφνικά προσφέρουν τις πλάτες τους ήσυχα – ήσυχα στον ζυγό, εξημερωμένοι για πάντα. Εμπρός λοιπόν καλοί μου εξημερωμένοι ελέφαντες, βγείτε να υπερασπιστείτε αυτούς που αποθεώνατε στις τελευταίες εκλογές της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, αυτούς που έταζαν ευρωπαϊκούς τίτλους αλλά ξέχασαν να πληρώσουν τον μισθό των υπαλλήλων των γραφείων και τα νοίκια του κτιρίου!
Εμπρός λοιπόν εξημερωμένοι ελέφαντες, βγείτε να προπαγανδίσετε την καταπληκτική ομάδα μπάσκετ που θα κάνουμε για να πάρουμε την τέταρτη θέση. Σας θύαμε όμως όλους έναν – έναν που λέγατε ότι έπρεπε να πέσουμε στη Β΄ εθνική για απαλλαγούμε από τα χρέη και να επιστρέψουμε θριαμβευτές στην Α1. Ο θρίαμβος της τέταρτης θέσης, εκεί που ήμασταν και με τα χρέη. Πόσο πολύ μοιάζετε με τον βασιλιά Δαβίδ, ο οποίος, όσο ζούσε ακόμη ο γιος του, γινόταν συνεχώς φορτικός στον Θεό με τις παρακλήσεις του και συμπεριφερόταν σαν να βρισκόταν σε εσχάτη απόγνωση. Μόλις όμως πέθανε ο γιος του, έπαψε να το σκέφτεται. Γι’ αυτό μια ζωή θα σκοτώνουν την ΑΕΚ μας, γατί δυστυχώς είναι και δικιά σας.
Από το σύνθημα «το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ να επιβιώσουν και όλα τα άλλα τμήματα της ΑΕΚ να πάνε να…» βγαίνει το συμπέρασμα ότι για τα άπειρα μόνιμα κακά της οικογένειας της ΑΕΚ, όπως η χωλότητα, η κακομοιριά, η μοιρολατρία, η ανυποληψία, η ασχήμια, η υποτίμηση της νοημοσύνης, γίνονται αδιαμαρτύρητα ανεκτά από πολλούς οπαδούς της ΑΕΚ που παύουν να ενοχλούν τους διοικούντες, σαν τις πληγές που έχουν θρέψει, ακριβώς επειδή αυτοί οι οπαδοί έχουν πειστεί ότι μια εσωτερική η εξωτερική αναγκαιότητα ουσιαστικά απαγορεύει την οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση στα πράγματα, από αυτή που βολεύει την εξουσία, μετατρέπονται έτσι σε αξιοθρήνητα ανθρωπάκια πουσέρνονται προσκυνημένοι γλείφοντας τα @@ του εκάστοτε «σωτήρα» και λέγοντας του «yes men» ακόμα και όταν κλάνει στα μούτρα τους.
Και περνάμε τώρα στην άλλη πλευρά. Σε αυτούς που παρακολουθούν σιωπηλά. Σε αυτούς που δεν μπορούν να καταλάβουν πως είναι δυνατόν να υπάρχουν οπαδοί της ΑΕΚ που να υπομένουν τέτοιου είδους δοκιμασίες, όπως ο εξευτελιστικός υποβιβασμός για οικονομικούς λόγους, όπως να εξαφανίζεται οποιοδήποτε τμήμα δεν έχει να προσφέρει κάτι στους «σωτήρες». Έχω να σας πω κάτι: Τόσο στις εξωτερικές ανάγκες όσο και στις εσωτερικές, τίποτε δεν γαληνεύει τόσο ολοκληρωτικά όσο η απόλυτη γνώση της ίδιας της ανάγκης. Το να αθλούνται τα παιδιά μας είναι ανάγκη. Το να βρίσκονται τα παιδιά μας στην ΑΕΚ είναι ανάγκη, δικαίωμα και υποχρέωση μας… και δική τους υποχρέωση είναι να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις. Να κόψουν το λαιμό τους για να βρουν τον τρόπο όλοι αυτοί που έλεγαν ότι η δημιουργία των ΠΑΕ θα εκτοξεύσει τα ερασιτεχνικά τμήματα των συλλόγων μέσα από τα έσοδα που θα τους εξασφάλιζε. Αν αναγνωρίσουμε μια κι έξω και με ακρίβεια όχι μόνο τα προτερήματα και τις δυνάμεις μας, αλλά επίσης τα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες μας, αν εφαρμόσουμε τους στόχους μας σύμφωνα με αυτά και πάψουμε να βασανιζόμαστε για τα ανέφικτα, αν συνειδητοποιήσουμε βαθειά ότι ανέφικτα δεν είναι αυτά που «αυτοί» βαφτίζουν «Ουτοπία» γιατί τα φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι. Αν καταφέρουμε να εξηγήσουμε σε όσους θέλουν να καταλάβουν ότι ανέφικτο είναι να στηρίζεις την Ερασιτεχνική ΑΕΚ στην επιχειρηματική δράση, θα ξεφύγουμε με τον πιο σίγουρο τρόπο, στο μέτρο βέβαια που το επιτρέπει η ατομικότητα του καθενός μας, από την πιο πικρή απ’ όλες τις λύπες, τη δυσαρέσκεια με τον εαυτό μας, η οποία αποτελεί το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της άγνοιας της ίδιας μας της ατομικότητας, της επίπλαστης έπαρσης και της θρασύτητας που προκύπτει απ’ αυτήν.
ΥΓ. Είναι ευκολότερο να πεθάνω για την ΑΕΚ, παρά να ζήσω ενωμένος και αγαπημένος με αυτούς που την εκμεταλλεύονται.
Παναγιώτης Αλιατάς
https://www.facebook.com/
http://aekblog-aliatas.
